Uyumsuz. Lar.

ksb

Uyumsuz.
Lar.

Taze ayın kararsız aydınlığından uzağa düşen pürtelaş sokağında adımlarının sessizliğini dinliyordu. Kendine çok yakın, kalabalığına çok uzak bir nefesi vardı.

Uyumsuz.
Lar.
Hayata farklı bir yürekle baktığı için mi uyumsuzdu yoksa azınlıkta bile kalamadığı için uyumsuzdu ona neydi. Agnostik olmayı bile düşünmüyordu. İnsandı.

Hayata koşmadı, başkalarına koştu, yetişti, dinledi, anladı ve kendini sundu ama kendilerinin farkında olmayanların, tanımayanların anlattıklarını anlayamacaklarını anlaması çok hayat sürdü. İnsandı.

Uyumsuz.
Lar.

Boşa yorulduğunu anlamadı. Bittiğini anlamadı ama en sonunda kendine bile kalamayacağını anladı. Ve yüreğini cebine koyup uzaklaştı. İnsandı.

İnsan olmanın nasıl yetmediğini hiç anlamadı. Artık ona uyumsuz diyorlardı. Hırsın yok, hedeflerin yok, geleceğin yok ki ve sadece insan olmanın sende inanılmaz mutluluğu var. Senden bir bok olmaz düşüncelerini duymasa bile renksiz gözlerde görüyordu.

Uyumsuz.
Lar.
Renksizlere hiç bir şey demedi. Onlara anlatacak silik bir harfi bile kalmamıstı.
Yeni adını çok sevdi. Uyumsuz. İnsandı.

Kendi güzelliğinin manzarasına kaldı.

17.09.2019

Bıkkın.Lar.

ksb

Bıkkın.
Lar.

İster lacivert gece ister turuncu aydınlıklar altında hiç durmadan dinlediler. Anlamlı ya da anlamsız, sıradan ya da mucizevi, aptalca ya da anlamca demeden sürekli dinlediler.

Bıkkın.
Lar.
Genellikle sorun bir kadın ya da adamdan ayrılmanın geride bıraktığı mutsuzluk, kızgınlık, anlamsızlık oluyordu. Kadınların ya da adamların adı sürekli değişse bile sorun aynı ayrılık aynı oluyordu ama yaşayan değişmeden aynı başka kadınlarla ya da adamlarla yaşamaya, bitirmeye ve mutsuzluğunu anlatmaya devam ediyordu ki onlarda dinlemeye...

Bıkkın.
Lar.

Hiç kimse kendini hiç bir an suçlu görmeden gidenin ardından ardından ardından kıza üzüle anlatmaya her kadın ya da adam aynıymış gibi anlatmaya devam ediyor ve onlar dinliyordu. Oysa kendileri aynıydı ve kendini seçemeyen başkasını da seçemiyordu.

Bıkkın.
Lar.

En sonunda dinlemekten bıkıp hayatın yalnızlığının laciverle turuncu karışımı kendilerine kaçtılar.

Kendileri kadar kendilerince dinlemeden yaşadılar.

15.09.2019

Yalnız. Lar.

ksb

Yalnız.
Lar.

En koyu lacivert gecenin içinde ıssız yağmurun kahkahaları yankılanıyordu. Yalnızlığın tiz kokusu yaşlı binaların unutulmuş çizgilerine heves oluyordu.

Yalnız.
Lar.
Dedi kimsesizliğin kendi kadar kimse halinde. Bütün kalabalığın orta yerinde yalnızlığının keyfini çıkarıyordu sigara dumanının neşesine katılıyordu.

Aslında herkesin yalnız olduğunu ama koşuşturmanın debisinde yanından akıp giden kendilerini tanımadıklarını son nefesine kadar biliyordu.

Yalnız.
Lar.

Kiminle ya da kimsesizle konuşsa gözlerinin ışığından bahsediyorlardı. Aslında insanlarda gördüğü kör yalnızlıktı. Dinlemekten, anlatmaktan, dokunmaktan yüreği nasır tutmuştu ama hala nefes alıyordu.

Kimsesiz kadar kimsesizliğinde yalnızlığın uçuk lacivert gecelerinde kendine sarılıp hayata yatıyordu. Gerekeni gerekmeyeni yapmış olduğu düzenler yuvarlağında kareydi, belki pötikare...

Kendi kadar kaldı.

15.09.2019

Mutsuz.Lar.

ksb

Mutsuz.
Lar.
Karanlığın kendinden korktuğu çıkmaz sokağın, ağlamaktan ışığı sönmüş lambanın bir kaç nefes ötesinde yanında kendisi olmadan oturuyordu.

Karanlıktan korkmazdı.

Gündüzden korkardı. Her şeyin görünür olduğu ama kimsenin göründüğü gibi olmadığı alaca aydınlıktan korkardı. Ruhlarının üstüne kat kat giyinmişlerin arasında çırılçıplak dolaşırdı ama insanlar onu kaşmir paltolu görürdü.

Mutsuz.
Lar.
Dedi.
İki sigara birden yaktı. Biri bana biri kendime dedi. Son sigarasına bir kaç tane kalmıştı ve daha yaşayamayacağı çok şey vardı.

Kendileri olmadan her şey oluyorlar, her şeyi istiyorlar yazan kelime baloncuğuna baktı. Artık insanlarla konuşmuyor hayata kelime baloncukları bırakıyordu.

Karanlığın kendinden korktuğu gecede kelime balonunun içine kendini koydu ve karalaci gökyüzüne bıraktı. Ben'ini ıslak demirlerin arasından attı.

Onlar kadar kaldı.

14.09.2019