herkesi sıfır gör

by GG


Yaşamın kıyısında yürekleri denizde sektirirken, son dokundukları yerden dibe doğru ulaşan yüreklerden hangisini kurtarırsın ? Kurtaracak olsan sektirmek için uğraşır mısın ? Kaç yüreğe dokundun, kaç yüreği sevdin, kaç yüreği anladın, yüreksizler diyarında olduğunu hangisi yüreğine vurdu satırlarında yaşamanın yaşattığı yorgunlukların kuytusunda sabahlar gecelerine sarılır mı ? Yağan yağmur parçalanmış bedenine denk gelir mi ?

Insanlık uykusunda horlayanların yaşadığı ülkede, artık olmayan dedelerin anlattığı hikayelerin nefesinde, hayat apnesi olanlara sunduğun bütününün eksiklerinde kaybolurken, yola çıktığın gün ki heyecanın kimbilir şimdi nerelerde. Ilk adımını attığın hayat sokağından, caddelere, mahallelere, şehirlere, uzaklara ulaştıktan sonra biriktirdiğin insanların kefesinde hangi yaşanmışlıklar var ? Hepsini sevme, hepsini anlama, hepsine dokunma telaşlarında koştururken, kendini nerede unuttuğunu hatırlamazken, paylaştığın bütün değerler başkalarında kalıp sana kalmayıp duvarında asılı dururken, hangi odada yüreğin gülecek, hangi sokakta adımların neşelenecek, hangi kasaba sana hoş geldin diyecek.

Ilk merhabadan sonra anlam yüklemeye başladığın insanların, her geçen zaman içinde sadece güzel taraflarını koyduğun sandığı yıllar sonra açtığınında içinde neler kalacağı zannediyorsun. Hiç bile değil. Görmesini beceremediğin eksiklikler, anlamasını beceremediğin bakışlar, son kullanma tarihi geçmiş dokunuşlar… sadece senin yaşadığın kırgınlaklar,
eksiklikler, üzüntüler, parçalanmış düşünceler, kaybolmuş inançlar, boşu boşunalar kalacak sandığın dipsiz hayatında.


Kimseye anlam yükleme, tek anlamın kendin olsun. Kimseyi yüreğinde büyütme, tek büyüttüğün kendin olsun. Kimseyi kendine ulaştırma, tek ulaştırdığın kendin olsun. Kimseden bir umut bekleme, tek beklediğin kendin olsun. Kimseye ulaşmaya çalışma, tek ulaşmak istediğin kendin olsun.


Kendin kadar hayat. Gözyaşı kendin kadar, kahkaha kendin kadar, hayat kendin kadar, gittiğin deniz kasabası kendin kadar, okuduğun okullar kendin kadar, dinlediğin şarkılar kendin kadar, baktığın manzara kendin kadar, yürüdüğün sokaklar kendin kadar. Kendini bulmadan bulduğun herşey kendinden eksik, dokunduğun her insan kendinden eksik, sevdiğin her kadın kendinden eksik, bulduğun bütün gerçekler kendinden eksik, kurduğun bütün hayaller kendinden eksik, sen kendinden eksik.


Herkesi sıfır gör.


Sen onlara değer verdikçe alışkanlık yapar. Her gün değer vermek zorunda kalırsın. Değersizliklerini gördüğünde yüzlerine fırlatamazsın, kıyamazsın. Ama birgün sadece bir gün değer verecek halin yoksa onlar sana kıyar.Herkesi sıfır gör. Sevdiğine her gün sevdiğini hissettirirsen alışkanlık yapar. Onu sevdiğini unutur, alışır. Öküz olacaksın, arasıra karşısına sevgini çıkaracaksın. Her gün seversen alışır, sevgini göremez hale gelir. Oyunun oyununu oynacaksın. Her gün çiçek alırsan çiçeklerin çabuk solar. Kırk yılda bir alırsan anlamı büyür, büyür ve her gün aldığın çiçekleri soldurur. Herkesi sıfır gör. Seni her aradıklarında ihtiyacı olan insanlarına koşarsan alışkanlık yapar. Sadece ihtiyaç halinde görünecek kadar kalırsın değer verdiklerinin hayatında. Güzel bir gün yaşarlarken akıllarına gelmezsin. Sen artık sadece sorun çözücüsündür. Keyifli günlerini paylaşaçak, onlara ve sorunlarına dokunmayan diğer insanlarla mutluluklarını yaşarlar, sana sorunlarını bırakırlar. Herkesi sıfır gör. Ailenin anlayışlı çocuğu olma sakın. Bütün aileyi sen taşımak zorunda kalırsın. Senin yapmadıkların bile senin üstüne kalır, nasılsa altından kalkacağını bilirler ve mutlu mesut yaşarlar.
Herkesi sıfır gör. Her yüklediğin anlamın aslında senin sırtında bir yük olduğunu unutursun ve her saniye kırılırsın. Hiçbir yeni hayat seni yapıştırmaz. Küçükken hayallerini kurduğun herkesi seveceğim, herkes beni sevecek, herkesi anlayacağım, herkes beni anlayacak, herkesi düşüneceğim, herkes beni düşünecek ütopyasından ne kadar çabuk uzaklaşırsan kendine o kadar çabuk yaklaşırsın.


Sıfır, değersiz bir sayı değildir. Başlangıçtır ve bazen hayat sadece başladığıyla kalır.


Hayatında mükemmel insanlar olmasın, onlar hayatı bitirmiştir ve ne kendilerine ne de sana verebilecekleri hiç bir güzellik kalmamıştır. Sıradan insanlarla yaşa, sıradan olan herşeyin ne kadar değersiz olduğunu bilir, sıradandır, olmayacak hayallerin onu yormasına izin vermez. Atıp tutmaz, herşeyi bilmez ve sana da bilmemek hakkı kalır.
Bilmediğin kadar susmasını bilmezsen, bildiğin kadarını anlatmasını beceremezsin. Bilmeyeceksin. Herşeyi bilmeyeceksin. Herşeyi bilsen ne olur. Hayat bir yarışma değil, seni alkışlayan izleyicileri sadece sahnede görürsün ve onlar seninle aynı sokakta yürümez.


Sıfır, değersiz bir sayı değildir. Başlangıçtır ve bazen hayatın sadece başlanğıçta kalması iyidir.


Herkesi sıfır gör ama sen yine bütün değerlerini dayanma gücün olduğu sürece hayata ekle. Sen sıfır olma, herkesi sıfır gör. Sıfıra değer vermem diye düşünme, onlara verdiğin değer aslında senin değerindir. Onlara verdiğin değerinin mutluluğu aslında sana kalır. Değer verdiğini öğrendiklerinden sonra gitgide sıradanlaşırsın. Nasılsa değerliyim inancı seni en arkalara ulaştırır. Bu bana değer veriyor, elde var bir olursun. Elde olanında ne yazık ki bu düzenler yuvarlağında, ne yaşanacağı bilinmeyenler kadar değeri olmaz. Herkesi sıfır görme düşüncesinin, en azından yüreğini kırdıklarında acısı uzun sürmez diye düşünen insanların ülkesinden çıktığına inanılır. Nereden çıktığı önemli değildir.


Sıfır, değersiz bir sayı değildir. Başlangıçtır ve bazen sondur.


Nereye kadar gideceğini bilmediğin nehire atladığında, kendini akıntıya bıraktığında, insan gölgelerinde soluklandığında, her soluğun bir yorgunluğu olduğunda ve okyanusuna kavuştuğunda bir tek sen kalırsın.
Okyanusunun büyüklüğü sen kadar olur. Sen hayatsın.


Kendin kadar yaşadığın hayatın satırlarındaki her harf senindir, her cümle senindir. Başkaları kadar yaşadığında bilmediğin cümlelerin arasında kaybolursun bulunmadan. Başkalarının hayatını yaşarsın, o kadar yaşarsın ki kendi hayatın olarak görürsün. Başkalarına kızarsın, kendini aramazsın. Hayatındaki bazı insanlar bunu farkeder ve seninle paylaşır. Seni sana götünmek ister ama kızarsın. Senin görmediğini başkaları görürse daha çok kendinden uzaklaşırsın. Bilmediğin bir hayatı savunursun, kendini bir köşede bırakıp yapman gerekenler olduğuna inanırsın. Ne kendini ne de sevmen gerekenleri mutlu edemezsin. Hayat gereklilik değildir, sendir.


Herkesi sıfır gör. Ne fazla değer ver ne de az. Sen bildiğin gibi, hissettiğin gibi, anladığın gibi yaşamazsan kimseye kendini anlatamazsın. Yaşasanda anlatamazsın, onlar isterlerse anlar. Değer verdiklerini madalya töreninde kürsüye çıkartma, en ile başlayan cümleler kurma, herkes sıradan, kimse mükemmel değil, herkes insan, uzun boylu, sarı saçlı değil. Görmek istediğini görme, gördüğünü gör. Bil ki hayat seninle başlar ve seninle biter. Cenazenin kalabalık olması, iyi bilirdik sözleri gerektiğinden, sen gerekenler için yaşama, yaşa. Herkesi sıfır gör ki kendinin parçalarını yüreklerde bırakma. Bildiğin gibi yaşa, yüreğini aç, sıradan ol, kimseye ait olma, kimsenin özgürlüğü kucaklama, yaşa, herkesi sıfır gör, yaşa, senin değerin senindir, takdir bekleme, kırılırsın, anlam bekleme anlam sensin, herkesi kendi haline bırak, herkes kendi kadar, senin yaptığın iyiliklerin bir karşılığı yok, bekleme, beklersen insanları yüceltirsin, insanlar sıradan, herkesi sıfır gör, yeniden dünyaya gelsen, bir daha gelsen, iki daha gelsen, kendini bulmadıktan sonra çok daha gelsen yoksun, başkaları var, başkaları için yaşama, kendini için yaşa, yoksa yok olursun.


06.03.2011